236 sonuçtan 229-232 arası gösteriliyor
Bir Şansımız Vardı
Gönül tesadüflere koşacağına ulaşılamaz olanda kalıyor…
Ulaşamadığını mı sever insan? Kavuşamamak mıdır aşk?
Kaçan mıdır hep çok sevilen, yoksa kavuşma hayali midir aşkı canlı tutan?
Yaşadıkların mıdır keşke dedirten, yaşamadıkların mı? Hatırlamak mıdır acı veren, unutulmak mıdır asıl üzen?
Kendine kaçan mıdır korkan, kendinden kaçan mı?
Giden midir kazanan, vazgeçmeyen mi? Yoksa her koşulda aşkına sahip çıkan mı?
Sahi, kimdir aşkta kazanan?
Toprak, Çınar ve Hayat’ın hikayesi…
Aristokrat
Yapılacak başka da bir şey yok ki aslında. Bir insan kalabalığı içinde yapayalnızlar ve her yerde göze çarpıyorlar.
Beyaz gül tarlasında tek bir kırmızı gül gibiler, kendi savaşlarından kaçarken beyazlar tarafından savaşlara itiliyorlar.
‘’İnsanlar dünya üzerinde senin saçın siyah, senin yüzün çekik, sen bu dindensin demeyi bıraktıkları an, cennette yaşanmaya başlanacaktır.’’ diyordu siyah büyücü.
Güç ve zor…
Ümitlerimizi kaybetmezsek bir gün olacak.
“Bir insanın ülkesini sevmesi takdir edilecek bir şey. Ama sevgi, neden sınırda bitmek zorunda?”
Pau Casals
2073
Bu coğrafya üzerinde herkesin bir planı vardır. Asırlar boyunca devletler gözlerini bu topraklardan ayırmadı. Oyunlar oynadı, tuzaklar kurdu. Amaç hep aynıydı aslında sadece aktörler ve yöntemleri farklıydı. Kimse bu ülkeyi yok etmek istemiyor. Türkiye, dünyanın cenneti ve kimse cenneti yok etmek istemez. Yok etmek istedikleri şey, fikir. Bu topraklarda binlerce yıldır süregelen fikir, yok edilmek isteniyor. Savaş ile bunun olamayacağını, başaramayacaklarını defalarca yaşayarak gördüler. Sonra asıl plan devreye girdi.
BÖL, PARÇALA, YÖNET!
Sessiz Çığlık
Ya bu evden kaçacak ya da kaderime razı olacaktım.
Kapıyı zorladım, açamadım.
Korkuyla yüzleşmem gerekiyordu. Yoksa bu korku aklımı başımdan alacaktı. Pencereye baktım, çakılı tahtalar yerinden kıpırdamıyordu.
Kaldığım oda arka taraftaydı. Bağırsam sesimi duyan olur diye, avazım çıktığı kadar bağırdım.
“Yardım edin, sesimi duyan var mı?”
Duyan varsa, bana cevap verir diye sustum. Ancak beni duyan olmamıştı.
Pencereyi açtım, çakılı tahtaları zorladım, bir tanesini yerinden çıkarmıştım. Onu elime alıp dolabın arkasına sakladım.
Tekrar tahtaya uzandım dış kapının açılma sesi geldi. O, eve gelmişti.
Odama doğru geldiğini duyuyordum. Yaklaştıkca, ayak sesleri kulağımda büyüyordu. Korkudan cenin pozisyonu almıştım.
Çaresiz bir genç kızın, hayata tutunma çabasını tek solukta okuyacaksınız…