06.06.96 yılında, Kayseri'de doğdum. Paramparça ve sefalet dolu bir hayata gözlerimi açtım. İlkokulda pasif ve içine kapanık bir çocuktum.Bu bana her durumda mutsuz olabilme şansı sağladı. Sözlük ve ansiklopedi okurdum. Hayatımı yazmak hoşuma gitmezdi. Hayatımı yazsam roman falan da olmazdı. Güzel bir otopsi raporu olabilirdi ama... ilkokul üçüncü sınıfta epilepsi nöbeti geçirdim. Dokuz yıl sonunda iyileştim ama bu hastalıktan kalan bir iz olarak aynı yıl içinde Bipolar Bozukluk diğer adıyla Çift Uçlu Mizaç Bozukluğu tanısı aldım. Bende bunu kullanmak istedim. Aşırı depresyon ve aşırı iyilik hali arasında seyreden ruh halimle duygusal şiirler yazabilirim dedim. Edebiyat benim için gerçek hayattan kaçıştı. Bir o kadar da kendi gerçeğimi yadırgarken kendime yaklaşma yöntemi. İlk kez yazının sihir olduğunu deliliğe ve hüzne oynadığım bir günde kaleme aldığım Vitray Fresko romanımın ilk dört sayfasını yazdım.(Bastırmadığım ilk roman denemem) Onları okuyunca bunu ben mi yazdım demiştim. Düşünmenin en iyi yöntemini keşfeden biri olarak tebessümüm evrenin hudutları ile paralel yürüyordu. Kendimi diğerlerinden daha zeki olduğuma inandırdım. Vitray Fresko paramparça bir roman teknik açıdan kusurlu ama paramparça olan ruh halimi temsil etmesini seviyorum. Erciyes Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümü üçüncü sınıf terk ve Anadolu Üniversitesi Tarih bölümü ikinci sınıf öğrencisiyim. Ortalama 9 yıldır düzenli kitap okurum. Her şeyi yeniden kendim için tanımlarım. Yere bakınca parke değil kızılçam ormanları görürüm. Yani biraz deliyim. Deli olmak iyidir çünkü İstediğini başaran deliye dâhi istediğini başaramayan dâhiye deli derler... Bunları yazıyorum çünkü kendimin kim olduğunu kendim bile bilmiyorum. Bildiğim şey yazmadan yaşayamıyor. Yaşamadan da yazamıyorum. Ben hiç bir şey olamadığım için her şey olmaya karar veren ve yazar olan biriyim. Gerçi insan yazar olamaz ama öyle olduğunu sanabilir. Ben bir insan değilim. Hiç öyle hissetmedim. Belki bir imgeyim. Şakaklarında altı patlar olan bir imge yahut bir kavramım: "Başıbozuk Fikriyat" gibi...

Hasan SAFER

Fikir ve Ünlem İşçisi